Cesiumchloride

Cesiumchloride is de anorganische verbinding met de formule CsCl. Deze kleurloze vaste stof is een belangrijke bron van cesiumionen in verschillende nichetoepassingen. De kristalstructuur vormt een belangrijk structureel type waarbij elk cesiumion wordt gecoördineerd door 8 chloorionen. Cesiumchloride lost op in water. CsCl verandert bij verwarming in NaCl-structuur. Cesiumchloride komt van nature voor als onzuiverheden in carnalliet (tot 0,002%), sylviet en kainiet. Wereldwijd wordt jaarlijks minder dan 20 ton CsCl geproduceerd, voornamelijk uit een cesiumhoudend mineraal polluciet.

Cesiumchloride is een veel gebruikte medicijnstructuur bij isopycnic centrifugatie voor het scheiden van verschillende soorten DNA. Het is een reagens in de analytische chemie, waar het wordt gebruikt om ionen te identificeren aan de hand van de kleur en morfologie van het neerslag. Wanneer verrijkt met radio-isotopen, zoals 137CsCl of 131CsCl, wordt cesiumchloride gebruikt in nucleaire geneeskundige toepassingen zoals de behandeling van kanker en de diagnose van een myocardinfarct. Een andere vorm van kankerbehandeling werd onderzocht met conventionele niet-radioactieve CsCl. Terwijl conventioneel cesiumchloride een vrij lage toxiciteit heeft voor mens en dier, vervuilt de radioactieve vorm gemakkelijk het milieu vanwege de hoge oplosbaarheid van CsCl in water. Verspreiding van 137CsCl-poeder uit een container van 93 gram in 1987 in Goiânia, Brazilië, resulteerde in een van de ergste ongevallen met stralingslekkage ooit waarbij vier doden vielen en meer dan 100.000 mensen rechtstreeks werden getroffen.